23 Temmuz 2010 Cuma

Singing in the Rain...


Hani baharda yağmur yağdığında ıslanmak ister bir yanın, bir yanın ise halinden memnun kuru kalmayı tercih eder.
Sonra önce elin gider yağmura, sonra yavaş yavaş bedenin.
Yüzünü gökyüzüne döner ve ıslak bir gülümseme atarsın.
Sonra bedenin ıslanır, ellerin, dudakların derken teslim alır seni o büyülü his.
Toprak kokar ortalık bir anda ve sen bir kez daha tadını çıkarırsın ait olduğun doğanın.
Özledim sanırım, yağmurda ıslanmayı ve bedenimden suyun akıp gitmesini.
her seferinde arındığımı düşünürüm yağmurla.
Yine akıp gitsin istiyorum bedenimden damlalar.
Hadi, yağ artık, bak seni bekliyorum...

1 yorum:

  1. sanırım "arınmak" hissi çok insana ait bir his..Tam da bu sebepten diğer canlılar kadar tadına varamıyoruz rahmetin..

    Ama elbet güzel olmaz mıydı şimdi bardaktan boşanırcasına bir yağmurda, küçücük bir saçak altında ellerini ısıtmaya çalışmak?? Mis gibi toprak kokusuna teslim olmak...

    YanıtlaSil