İnsanın hayatına anlam katan şeyler vardır.
Kendisine çeken, bağlayan ve huzurlu hissettiren şeyler.
Ben kendimi bildim bileli bir sonbahar aşığıyım ve hatta bu yüzdendir ki Eylül bende çok farklı duygular uyandırır.
Hatta bilen bilir ki bir gün kızım olursa sırf bu yüzden adı Eylül olacak...
Bir renk cümbüşüdür Eylül. Yepyeni sayfalar gibidir hayatın içinden. Gizem barındırır içinde.
Yağmur en çok Eylül'de dokunur yüzünüze, kalbinize.
Serin rüzgarı, insanı kendine hayran bırakan saflığı, cazibesi ve anaçlığı vardır Eylül'ün... Ve ben şimdi yine bir Eylül'ü bekliyorum sabırla ve heyecanla. Bu seferki sarı veya kızıl değil ama size resmini çizebilseydim veya gösterebilseydim inanın yandaki resim bile kış kalırdı yanında...
Şimdi siz de bir düşünün, sizin hayatınızın mevsimi hangisi?
kara kış benim mevsimim , bembeyaz bir dünya huzur doldurur içime...
YanıtlaSilİlkbahar benim mevsimim. Aylardan Nisan. Ağaçlar tomurcuklanmış, kimi acele etmiş erkenden açmış çiçeklerini hevesle. Güneş, buradayım ama sen yine de üzerine ince bir hırka al istersen, yokluğumdan serinlik üşütmesin diyor. Denizden esen rüzgar Güneş’i haklı çıkarıyor. Nemli toprağa ayak basınca kök sal diyor, toprak.Ve o yeşilini her mevsim muhafaza eden çam ağaçları son nefesinmiş gibi içine çek kokumu diyor. Kalp, ruh, zihin ve beden ahenk içinde uyanıyor her ilkbahar sabahına.
YanıtlaSilNü güzel bir yorum sevgili İdil. Duyguları bu kadar güzel anlatabilmek....Teşekkürler
YanıtlaSil