Bazen...

Bazen öylesine yaşayacaksın hayatı, gelişine yani. Hesap yapmayacaksın, yaşayacaksın sadece. Affedici olacaksın bazen, bazen avazın çıktığı kadar bağıracaksın, söveceksin bazen ağız dolusu. Güvenmeyeceksin bazen insanlara, rest çekeceksin alayının tohumuna para saymamış gibi. Bazen tebessüm edeceksin öylesine, siktir et dercesine arkanı dönüp gideceksin.

Yalan olduğunu bile bile kaptıracaksın bazen kendini hatta sen de o yalanın bir parçası olacaksın, sonra da bir kalemde silip atacaksın o yalanı hayatından hiç yaşanmamış gibi.

Yalnız kalacaksın bazen, bir başına sadece kendinle ve hayallerinle. Bir sigara yakacaksın ve hep mutlu sonla bitireceksin son kurduğun düşü. Nefret edeceksin bazen, beddua edeceksin, yok mu sanki ilahi adalet, anlayacak kanadığında içi, sebebinin sana yaptıkları olduğunu.

Hayatını darma duman edeceksin bazen, sırf cesaretini görmek için neleri yapabildiğine dair. Tırsmayacaksın öyle hemen. Delikanlı olacaksın. Sonra sarhoş olacaksın, hem de adam akıllı.

Rakı şişesindeki balık bile yanında ekabir gibi kalacak.

Eski hatıraları toplayıp atacaksın bazen. Kolilere koyacaksın yaşanmışlıkları. Yer açacaksın yenilerine.

Sonra ümidini kaybedeceksin bazen, ansızın karanlıklar içinde kalacaksın. Ağlayacaksın bazen hıçkıra hıçkıra.

Yaşayacaksın işte, planın, hesabın kitabın olmayacak.

Satacaksın anasını avradını, gelmişini geçmişini hatta eşini beşiğini, soyunu sütünü...

Bileceksin ki alması gerekenler alacak nasibini senin sövdüğün yerden.