2 Aralık 2010 Perşembe

Havada pus mu var ne?


Bugün yine kırılgan bir gün benim için.
Sabahtan beri eski şarkıları dinleyip geri çekiyorum kendimi.
Kuytuda hissediyorum ve zayıfım.
Bu aralar sık olmaya başladı bu.
Güç delisi bir adam olmadım hiç yada güçlü görünme çabasında.
Neysem o idim hep.
Şimdi de böyleyim.
Çocukluğumu yaşıyorum sanki bugün.
Eski sokaklar, müzikler dostlar var aklımda.
Hayıflandığım ve huzur bulduğum anlar.
Karışık bir gün yani....

1 yorum:

  1. Arada çocukluğu yaşamak iyidir, dibe çökmek iyidir...iyidir emin ol...
    bunlardır zaten seni büyüten..hayat diyoruz biz buna..
    sonra bir gün geçmişi hatırlayıp, "iyi ki yaşamışım o günleri de, bugün buranın keyfini sürüyorum" dersin, kalbinde başka başka sıkıntılarla... ;)

    YanıtlaSil