Yıllar sonra

Şimdi düşünüyorum yıllar sonra ellerimde ne var diye.
Ne acı, biriken hiç bir şey yok.
Zaman da, dostlar da ve en önemlisi sevgi de yitip gitmiş.
Ne insan biriktirebilmişim ne de sevgi.
Yalnızlık yaramıyor bana ama bir şekilde hep o yalnızlığa hapsoluyorum.
Gözümü o hep zamansız ve mekansız yerde açıyorum.
Bir kırgınlık var üstümde, bir hafif üşüme.
Sanırım ruhum hasta oluyor...